Genaamd reliëf datgene wat een vlak oppervlak verandert, hetzij door een verhoging of een depressie. Terrestrisch, van zijn kant, is wat verbonden is met de aarde of planeet Aarde.
Het begrip landreliëf omvat daarom de verschillende vormen die op onze planeet aan de oppervlakte en zelfs op de zeebodem te zien zijn. Volgens zijn hoogtemeting en zijn morfologie kunnen we de volgende soorten reliëfs identificeren:
* Plain: het is een uitbreiding zonder verhogingen die op zeeniveau te vinden is. Binnen deze groep worden het laagland herkend (het is een vlakte die niet hoger is dan 700 meter boven zeeniveau (masl), het middenland (dat wat tussen 700 en 1400 meter hoog ligt) en het plateau (een vlak terrein dat meer dan 1400 masl);
* eminentie: het is een stuk land waarvan de hoogte hoger is dan zeeniveau, met verschillende mogelijke hoogtelimieten. Hier kunnen we onderscheid maken tussen de heuvel (een verhevenheid die niet verder reikt dan 700 meter boven zeeniveau; het staat bekend onder de naam heuvel als het een matige hoogte heeft, en het kan zijn in groepen van relatieve isolatie en huidige hellingen met een vloeiende helling en een afgerond uiterlijk), de berg (met een hoogte van meer dan 700 meter boven zeeniveau) en een reeks eminenties (bergketens, bergketens, bergketens, orografische knopen en serrezuelas);
* depressie: in tegenstelling tot de vorige typen, is het een terrein dat onder zeeniveau ligt. In dit geval kunnen we onderscheid maken tussen absolute depressie (de hoogte bereikt niet echt de hoogte van de zee) en relatief (het is onder het omringende land).
Depressie kan op haar beurt worden onderverdeeld in meer dan één type landreliëf, die hieronder worden beschreven:
* vallei: het is een relatieve depressie die te vinden is in het midden van twee of meer bergen en die meestal een stroom water heeft;
* canyon: het lijkt op de canyon, hoewel het een kleinere omvang heeft. Deze term kan ook verwijzen naar een vee-pad (waar vee doorheen gaat) met een breedte van niet meer dan 20 meter (dit kan worden beschreven met de namen van achterblijvende wegen of paden );
* Bekken: dit type landreliëf onderscheidt zich door waterstromen die in één meer of rivier stromen. De vorm is concaaf, wat betekent dat deze holte een vrij open uitstraling heeft.
De conformatie van het reliëf is gekoppeld aan verschillende processen die zich gedurende miljoenen jaren afspelen. De activiteit van vulkanen, aardbevingen en erosie gegenereerd door verschillende agentia zijn enkele van de geologische processen die het landreliëf hebben bepaald en nog steeds bepalen.
Naast de werking van de natuur kan de mens ook het landreliëf beïnvloeden. Als in een land dynamiet wordt gebruikt om een mijnbouwactiviteit in een bergketen uit te voeren, zal het reliëf van de regio worden aangepast. Waar voorheen een berg van een bepaalde hoogte was, zal er na de explosies een ander reliëf zijn.
Het landreliëf bepaalt een groot deel van het menselijk leven. De economie hangt bijvoorbeeld af van het reliëf: het is niet hetzelfde om je in een bergachtig reliëfgebied aan landbouw of veeteelt te wijden. Het landreliëf daarentegen heeft invloed op het toeristisch potentieel (een berg kan een toeristisch aanbod ontwikkelen dat verband houdt met sporten zoals skiën en snowboarden, om maar één mogelijkheid te noemen).