We moeten terug naar het Latijn om de etymologische oorsprong van de term versnelling te ontdekken, die we nu grondig gaan analyseren. Zo vinden we het feit dat dat woord is opgebouwd uit drie Latijnse delen: de prefix ad - wat betekent "richting", het woord celer die kan worden vertaald als "snel" en het achtervoegsel - tie die synoniem is met "actie en effect".
De versnelling is de actie en het effect van versnellen (toenemende snelheid). De term maakt het ook mogelijk om de vectorgrootte te benoemen die de genoemde toename in snelheid uitdrukt in een tijdseenheid (meter per seconde per seconde, volgens de eenheid in het internationale systeem).
Versnelling kan negatief zijn; in deze gevallen zou de grootte een afname in snelheid als functie van de tijd uitdrukken.
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen snelheid (die weergeeft hoe de positie van een lichaam verandert in de tijd) en versnelling (die aangeeft hoe de snelheid is veranderd). Acceleratie vermeldt hoe de snelheid verandert, niet hoe de snelheid eruitziet: een lichaam dat met hoge snelheid beweegt, kan heel weinig accelereren.
Er zijn verschillende soorten versnelling. De tangentiƫle versnelling is er een die de verandering in snelheid in de loop van de tijd relateert. Aan de andere kant veranderen normale of centripetale versnellingsverbanden van richting met de tijd.
Aan de andere kant maakt de gemiddelde versnelling het mogelijk om de gemiddelde snelheidsverandering in een bepaald tijdsinterval te berekenen.
Het zijn allemaal zeer belangrijke termen, evenals de bekende centrifugale versnelling, die onherroepelijk wordt bepaald door de middelpuntvliedende kracht. Met andere woorden, het gaat om de versnelling die lichamen in beweging ervaren binnen een rotatiesysteem, wat betekent dat ze zullen "vluchten" vanuit het centrum.
En dit alles zonder te vergeten wat bekend staat als de Coriolis-versnelling of het Coriolis-effect. De Franse wetenschapper naar wie het is genoemd, Gaspard-Gustave Coriolis, was degene die in 1836 beschreef wat niets meer is dan de relatieve versnelling van een bewegend lichaam binnen wat een roterend referentiesysteem is.
Versnelling kan verschillende richtingen hebben. Wanneer het lichaam vertraagt, wordt zijn versnelling in de tegenovergestelde richting van zijn beweging gericht. Aan de andere kant, wanneer een lichaam zijn snelheid verhoogt (dat wil zeggen, het accelereert), handhaaft de versnelling dezelfde richting als de snelheid.
Naast al het bovenstaande kunnen we niet negeren dat er ook sprake is van wat bekend staat als de versnelling van vaste sterren. Een uitdrukking die op het gebied van astronomie wordt gebruikt om te verwijzen naar het dagelijkse interval waarin, bij dezelfde meridiaan, de passage van een ster die van de zon vooruitloopt. Specifiek is dat berekend om overeen te komen met drie minuten en zesenvijftig seconden.
Ten slotte kunnen we vermelden dat versnelling kan verwijzen naar de daad van verbluft of bedwelmd worden door een persoon: "Carlos wordt versneld en denkt niet wat hij doet . "