Het concept van manifestatie komt van het Latijnse woord manifestatio . De term verwijst naar de handeling en het gevolg van manifesteren of manifesteren: uitdrukken, blootleggen, verklaren.
Een openbare bijeenkomst wordt een demonstratie genoemd die vaak tijdens de mars plaatsvindt (dat wil zeggen, met een beweging van de ene plaats naar de andere). Degenen die aan deze bijeenkomsten deelnemen, doen dat met het doel te protesteren of iets te claimen.
Demonstraties vinden daarom plaats op plaatsen van symbolisch belang, zoals het centrale plein van een stad of voor het congres. De mensen die de oproep bijwonen, zijn van plan hun onenigheid te uiten en druk uit te oefenen op de autoriteiten die de realiteit kunnen wijzigen en een oplossing voor het probleem kunnen bieden.
Stel dat een kind wordt vermoord door criminelen. De zaak roept verontwaardiging op onder de bevolking en verschillende niet-gouvernementele organisaties besluiten een demonstratie te organiseren om meer veiligheid van de heersers te eisen. Zo komen duizenden vrouwen en mannen samen voor het Government House in een demonstratie die deze eis oproept.
Bij veel gelegenheden leiden de demonstraties tot gewelddadigheden. Dit kan te maken hebben met het gedrag van de mens in een menigte, met infiltranten die chaos willen creƫren of met de onderdrukking van de veiligheidstroepen die de ontwikkeling van de demonstratie verhinderen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat het recht om te demonstreren een van de pijlers is van democratische regimes. Alle burgers moeten hun mening kunnen geven zonder daarvoor vervolgd te worden. Demonstraties mogen echter geen inbreuk maken op andere rechten (zoals de vrijheid van verkeer op de openbare weg).