Emisor (van de Latijnse emitter ) is een term die naar verschillende soorten woorden kan verwijzen. Als bijvoeglijk naamwoord en zelfstandig naamwoord (afhankelijk van hoe de term wordt gebruikt), dient het ter begeleiding van het verwijzen naar die of die entiteiten die verantwoordelijk zijn voor het verbinden met een ander punt om een signaal uit te zenden. Als werkwoord betekent het het uiten van een mening of nieuws, het produceren en in omloop brengen van rekeningen, effecten of titels en het lanceren van Hertiaanse golven om nieuws, muziek of signalen te laten horen.
Een afzender kan ook een apparaat of object zijn dat een bericht codeert en dit via een bepaald kanaal naar de ontvanger verzendt. In die zin kan een radioantenne een zender zijn en een bericht via golven verzenden.
Op het gebied van economie is een emittent een instelling, bedrijf of organisatie die commerciële effecten uitgeeft (zoals obligaties of leningen).
Op het gebied van mechanica verwijst het concept naar die connectoren die de normale werking van een apparaat mogelijk maken. In elektrische radiatoren zijn er bijvoorbeeld twee soorten stralers: nat (ze werken op olie) en droog (ze hebben geen smeermiddel nodig om te werken).
De afzender in communicatie
Om te voldoen aan de behoefte om hun ervaringen en meningen met de rest van de mensen te delen, heeft de mens taal ontwikkeld; Het dient als een onherroepelijk hulpmiddel om gevoelens, reflecties, informatie en kennis te uiten.
Taal was het hulpmiddel waarmee de mens een nieuwe stap in het proces van hominisatie kon ontwikkelen, omdat het aanzienlijk bijdroeg aan de ontwikkeling met het vermogen om te redeneren en te communiceren met zijn omgeving.
Om communicatie efficiënt te laten zijn, moet deze echter aan bepaalde eisen voldoen. In de eerste plaats moet het een reeks fundamentele elementen bevatten en ten tweede is het essentieel dat er een boodschap is die kan worden uitgedrukt door de spreker en die kan worden begrepen door de gesprekspartner.
Tegenwoordig is taalkunde de wetenschap die de verschillende vormen van communicatie bestudeert die tussen mensen bestaan. Door middel van taal slagen we erin de werkelijkheid en onze innerlijke wereld te benoemen.
Op deze manier. Op het gebied van communicatie is een uitgever een persoon die een boodschap verkondigt in een communicatieve handeling. Dit betekent dat de afzender een bericht naar de ontvanger stuurt, die het kan verwerken en interpreteren. Deze communicatie is mogelijk wanneer zowel de afzender als de ontvanger dezelfde code delen (een gemeenschappelijke taal, een gebarentaal, enz.).
Het is de functie van de afzender om het bericht te coderen, dat wil zeggen om het zo in zinnen te ordenen dat de ontvanger (aan wie het bericht is gericht) het kan decoderen en begrijpen. Om dit efficiënt te laten verlopen, moet de afzender het taalsysteem (taal) kennen dat door de ontvanger wordt gebruikt, zodat zijn bericht leesbaar is. De woorden worden naar de afzender verzonden via een ruimte die bekend staat als een informatiekanaal dat kan verschillen afhankelijk van het type communicatie (mondeling of schriftelijk) dat tussen beide personen tot stand wordt gebracht.Er wordt gezegd dat als er geen gemeenschappelijke taal en een informatiekanaal is, er geen uitgever of communicatie zelf kan zijn.
Hieraan moet ook worden toegevoegd dat communicatie in het dagelijks leven laat zien hoe alle mensen elkaar afwisselen in de rol van zender en ontvanger. Een voorbeeld doet zich voor wanneer een man een buurman ontmoet en vraagt: "Hoe gaat het?" . Op dit moment is de mens de afzender en zijn buurman de ontvanger. Als de buurman reageert ( "het gaat goed, dank je wel" ), wordt hij de afzender van de communicatieve handeling, terwijl de ander de rol van ontvanger krijgt.