Het Latijnse woord diafragma kwam in het Latijn als diafragma , dat op zijn beurt, in onze taal, is afgeleid in het middenrif. Afhankelijk van de context heeft het concept verschillende betekenissen.
Een diafragma is een membraan dat is samengesteld uit spiervezels dat verantwoordelijk is voor het scheiden van de buikholte van de borstholte. Dit weefsel is aanwezig in het lichaam van alle zoogdieren.
Het diafragma is betrokken bij de ademhaling, zowel bij inademing als bij uitademing. Terwijl je inademt, trekt het middenrif samen, waardoor de beschikbare ruimte in de borstholte toeneemt en er lucht in de longen kan komen. Aan de andere kant, wanneer u uitademt, ontspant het middenrif en wordt de lucht verdreven.
Lyrische zang docenten leren hun leerlingen om "controle" van de beweging van het membraan om het meeste uit de lucht te maken. Lyrische zangers, die zich bezighouden met repertoire zoals kamermuziek of opera, staan voor aanzienlijke uitdagingen op vocaal en ademhalingsniveau, veel groter dan die welke gewoonlijk in een populair lied voorkomen. Lange rijen komen bijvoorbeeld vaak voor waarbij u "niet" moet onderbreken om in te ademen, en dit vereist optimalisatie van het ademhalingsproces.
Het doel van deze veronderstelde controle over het diafragma, aangezien we in werkelijkheid het gedrag ervan niet precies kunnen bepalen, maar de ontspanning ervan vertragen, is om te voorkomen dat de lucht uit de longen ontsnapt wanneer het lichaam er op natuurlijke wijze om vraagt, om er het beste van te maken.
De techniek die lyrische zangers toepassen, is erg moeilijk te leren, vooral omdat ze niet altijd kunnen zien wat er in het lichaam gebeurt. In grote lijnen bestaat het uit ademen met het onderste deel van de longen en het uitvoeren van bepaalde buikbewegingen om het middenrif in zijn uitgestrekte positie "vast te houden" en te voorkomen dat het op natuurlijke wijze ontspant.
Andere fysiologische activiteiten, zoals de uitscheiding van urine en ontlasting of het optreden van braken, worden ook ontwikkeld met de medewerking van het middenrif.
Op het gebied van optica en fotografie is een diafragma een element dat de lens de mogelijkheid geeft om de hoeveelheid licht die een camera binnenkomt te beheren. De opening van het diafragma kan daarom worden aangepast zodat het fotogevoelige medium meer of minder licht ontvangt.
Een zaaddodend middel wordt aan de diafragma's toegevoegd om hun effectiviteit te vergroten. Het is belangrijk op te merken dat dit apparaat geen bescherming biedt tegen seksueel overdraagbare aandoeningen. Het verhoogt ook het risico op het krijgen van een urineweginfectie.
De eerste stap om van het diafragma te profiteren, is door het in elke seksuele relatie te gebruiken: sla één keer over om alle moeite weg te gooien. Statistisch gezien is dit essentieel, aangezien de kans op zwangerschap zonder enige bescherming veel groter is. Maar je moet ook andere voorzorgsmaatregelen nemen, zoals het inbrengen voordat de opwinding begint en ervoor zorgen dat de man uit de vagina ejaculeert.
Er wordt gezegd dat bij correct gebruik de effectiviteit 94% kan bereiken, terwijl de meest voorkomende fouten bij de toepassing deze waarde verlagen tot 88%. Met andere woorden, we zouden kunnen zeggen dat twaalf op de honderd vrouwen die deze anticonceptiemethode gebruiken er geen gebruik van maken (ofwel omdat ze de instructies niet nauwkeurig volgen ofwel omdat ze het niet bij elke geslachtsgemeenschap gebruiken) en daarom zwanger kunnen worden.